De Ordesa Valley is een schitterende vallei in de Spaanse Pyreneeën. De vallei van Ordesa maakt deel uit van het Nationaal Park Ordesa y Monte Perdido en hier zijn vele mooie wandelingen te maken. Wij waren hier rond begin mei, waardoor helaas de hoger gelegen (prachtige) wandelpaden in de Ordesa Valley nog niet begaanbaar waren. Toch wilde ik graag een hike maken waarbij we uitzicht van bovenaf hadden op de Ordesa Valley. En gelukkig vond ik die! Aan de rand van het nationale park ligt het dorpje Torla. Hier begint de (rond)wandeling naar en langs de berg Tozal del Cebollar. Het werd een hike met prachtig uitzicht op de Ordesa Valley en (onverwachts) de Bujaruelo Valley!
Start in Torla
Even buiten het dorpje Torla vind je Camping San Anton. Voor de camping bevindt zich een grote gratis parkeerplaats. Hier begint onze wandeling naar Tozal del Cebollar. De eerste 400 meter gaan nog even over de autoweg, maar daarna duiken we via een klein wandelpaadje het bos in waar het stijgen gelijk begint. Al vanaf het begin hebben we mooi uitzicht op de bergketen met de hoge Mondarruego. Dit uitzicht zullen we de hele hike houden, alleen komen we steeds hoger.
Eerste uitkijkpunt
We volgen gewoon het bospaadje verder omhoog. Op boomstammen en rotsen staan geverfde markeringen en zo nu en dan staat er ook een wegwijsbordje met ‘Tozal del Cebollar’. Na ongeveer een kilometer over het bospad gelopen te hebben, komen we aan bij een soort open plek. Hier hebben we een eerste uitzicht op het begin van de Ordesa Vallei, maar ook kijken we de vallei in waar Torla ligt en een stukje verderop het dorpje Broto. Een mooi zicht! Er staat ons echter nog een lange klim te wachten, dus na niet al te lange tijd wandelen we weer verder.
Rotsgalerij
Na het open gedeelte gaat het wandelpad weer verder door het bos. We buigen naar links af en passeren zo het kruispunt tussen de Vallei van Ordesa en die van Bujaruelo. Als we in het bos lopen, hebben we dat nog niet door natuurlijk. Het duurt echter niet lang voor we bij een bijzonder gedeelte uitkomen: er is een pad aangelegd onder een rotswand door. Vanaf deze rotsgalerij hebben we een supermooi uitzicht en kunnen we goed zien dat we nu in de bocht tussen de valleien van Ordesa en Bujaruelo zitten. De galerij is echt maar een klein stukje, maar is wel heel mooi. We zien ver onder ons zelfs een ree lopen over de autoweg van Bujaruelo.
Omhoog naar de boomgrens
Even na de rotsgalerij klimt het pad verder omhoog en gaan we het bos weer in. Hier wachten heel wat haarspeldbochtjes op ons waardoor we in korte tijd flink wat hoogtemeters overbruggen. Als we het bos uit komen lopen ontvouwt er zich een spectaculair uitzicht voor onze ogen. De landschappen van de Vallei van Ordesa en Bujaruelo zijn ongelofelijk mooi om te zien van bovenaf.
Op zoek naar Tozal del Cebollar
Tot nu toe was het pad steeds heel duidelijk te volgen en ook voor ons zien we het pad verder lopen, maar ergens op de grasvlakte waar we ons bevinden moet een afslag naar rechts zijn om naar de bergtop Tozal del Cebollar te gaan. Maar hoe we ook zoeken, we komen maar niet op dat pad terecht. Ook de gps en de kaart helpen ons niet verder; het lijkt of het pad gewoon verdwenen is. Omdat Tozal del Cebollar een bergtop is, besluiten we om maar gewoon de bergtop naast ons op te lopen. Het gaat erg steil omhoog en we zien op de gps al snel dat we toch afwijken van het pad dat we eigenlijk zouden moeten hebben. We lopen nog een tijdje de berg op tot we een mooie pauzeplek vinden. Ondanks dat we niet op Tozal del Cebollar zijn beland (dat ligt op een steenworp afstand) is het uitzicht schitterend! We zijn nu zelfs nog een stuk hoger, dus genoeg moois te zien.
Onderweg naar Sierra Casa
Na een heerlijke lunchpauze dalen we de berg weer af naar het gewone wandelpad. Voortdurend hebben we een machtig uitzicht op de vallei van Ordesa. Het is echt geweldig wandelen hier! We komen al tijdenlang niemand anders tegen, wat een rust. Nu zijn we hier natuurlijk in het voorseizoen, maar op internet is weinig terug te vinden over deze hike. Bekend is ‘ie dus zeker (nog) niet! We komen wel wat mountainbikebordjes tegen, maar ik vermoed dat het hier ook in de zomer wel mee zal vallen met de drukte. Het is namelijk maar een smal paadje! Nadat we een klein sneeuwveldje zijn overgestoken klimmen we verder omhoog naar Sierra Casa, het hoogste punt van de wandeling.
Sierra Casa boven Torla
Nadat we weer even door het bos hebben gelopen, komen we uit op een wat grotere vlakte. Dit is de bergpas Collada de la Plana. Het uitzicht aan de andere kant van de pas is ineens heel anders. We zien ineens een brede onverharde weg lopen en zijn al een beetje bang dat dit onze terugweg moet worden. Gelukkig blijkt later dat dit niet zo is. Als we aangekomen zijn op de grasvlakte (met de naam Sierra Casa) zien we dat er links een paadje omhooggaat naar een elektriciteitshuisje. Het ziet er niet zo mooi uit, maar ik heb gelezen dat het uitzicht vanaf daar boven op de Ordesa Valley schitterend is en daar komen we voor natuurlijk! Sla dit korte uitstapje dus ook absoluut niet over.
Prachtig uitzicht op Ordesa Valley
Vanaf Torla gezien ziet de rotsberg Punta Sierra Casa waar we op staan er woest en ruig uit, maar het uitzicht vanaf boven is echt zo mooi. Ondanks dat we niet de beroemde hikes naar bijvoorbeeld Mirador de Calcilarruego of Faja Canarellos konden maken, maakt dit uitzicht op de Ordesa Valley alles goed. En het fijne is… hier zijn we helemaal alleen! Zoek je dus een alternatieve wandeling om toch mooi uitzicht op de vallei te hebben, dan is deze hike zeker een aanrader. Extra bijzonder is dat hier aan het eind van de bergtop een beschermd natuurgebied is, waardoor we boven ons meerdere roofvogels zien zweven. Prachtig!
Afdalen via Articafiasta
Na het uitkijkpunt dalen we weer af naar de grasvlakte op Collada de la Plana. We volgen daarna niet de brede onverharde weg, maar slaan daar gelijk linksaf. Volgens oudere foto’s hoort hier een wegwijsbordje te staan met ‘Torla por Articafiasta’, maar bij ons is het bordje verdwenen. Het pad is in het begin moeilijk te zien, maar gelukkig zien we toch vrij snel hoe het wandelpaadje afdaalt. Als we bij de bomen komen is het pad erg duidelijk en wandelen we tussen de kenmerkende planten die hier groeien: zee-egels. Gelukkig staan ze net ver genoeg van het pad af, want ze kunnen gemeen prikken. Wanneer het landschap zich weer voor ons opent, moeten we af en toe goed zoeken naar de markeringen. Gps is hier zeker geen overbodige luxe! Via een schitterend wandelpad wandelen we naar Articafiasta.
Afdalen naar Torla
Vlak voor we aankomen bij de grasachtige terrassen van Articafiasta passeren we een bord bij een hek met een hoop Spaanse woorden. Het lijkt erop dat we hier niet verder mogen, maar gelukkig helpt Google Translate ons en blijken we alleen gewaarschuwd te worden voor loslopend vee. Het blijkt dat hier in de zomer vaak paarden grazen. Bij ons is de grasweide echter helemaal leeg (op een paar marmotten na), dus met een gerust hart kunnen we verder afdalen. De laatste drie kilometer gaan over een vrij steil bospad in heel wat bochtjes terug naar beneden. Zo nu en dan hebben we nog een mooi uitzicht op de Ordesa Valley. De afslag naar Ermita de San Anton slaan we over en zo komen we heel wat uren na onze start weer terug bij de parkeerplaats. We hebben echt genoten van deze fantastische hike met prachtig uitzicht op de Ordesa Valley!
Fijne feiten om te weten…
Wanneer: mei 2023
Kilometers: 15 kilometer
Hoogtemeters: 1150 meter (onze route met extra topje was 1300 meter)
Hoogste punt: 1944 meter
Tijdsduur: 5 uur zonder pauzes
Wil je ook genieten van deze mooie hike met prachtig uitzicht op de Ordesa Valley? Je kunt onze rondwandeling hier bekijken en downloaden. Veel wandelplezier!
Geen reacties