De hike van de Pico do Arieiro naar de Pico Ruivo is de meest bekende wandeling op Madeira. En dat is niet gek! Wat een waanzinnige route is het. Een absolute aanrader voor als je op Madeira bent en van hiken houdt. Je wandelt van de derde hoogste top naar de hoogste top van Madeira via ontelbare trappen, door tunnels, langs afgronden en over smalle wandelpaadjes. De uitzichten onderweg zijn dan ook nog eens om van te smullen. In dit artikel lees je alles over deze topwandeling op Madeira. Lees je mee?
Pico do Arieiro
Pico do Arieiro is één van de makkelijkst bereikbare toppen op Madeira. Je kunt er namelijk gewoon met de auto heenrijden en dan genieten van het prachtige uitzicht op één van de uitkijkpunten. Nog mooier is dat je vanaf deze berg een perfect uitzicht hebt tijdens de zonsopkomst. We willen dan ook voor we aan onze hike naar de Pico Ruivo beginnen eerst de zonsopkomst meemaken op Pico do Arieiro. Begin januari was dit pas na 8 uur ’s morgens en het was helemaal niet zo druk. Ideaal! Het uitzicht vanaf Pico do Arieiro (1818 m) is geweldig. Het gebeurt vaak dat je hier boven de wolken staat, maar op de dag dat wij er zijn, is dat niet. Zo kunnen we onder andere Ponta de São Lourenço onder ons zien liggen, zien we voor ons de eilandengroep Ilhas Desertas en achter ons de hoogvlakte Paul da Serra. De opkomende zon zorgt voor prachtig licht op de bergen om ons heen.
Miradouro Ninho da Manta
Al snel na de zonsopkomst beginnen we onze wandeling. Het zal namelijk een heerlijke zonnige dag worden en waarschijnlijk zullen vele anderen deze wandeling ook gaan maken. Daarnaast trekt het vaak tegen het middaguur dicht met wolken. Hoewel dat vandaag waarschijnlijk niet gaat gebeuren, weet je het maar nooit natuurlijk. Daarom willen we vandaag weer vroeg beginnen. Bij de radarkoepel begint de wandeling die wordt aangegeven met PR1 op de bordjes. Het eerste gedeelte van de hike dalen we bijna alleen maar. Al na 10-15 minuten komen we aan bij het uitkijkpunt Ninho da Manta (Buizerdsnest). Vanaf hier hebben we weer een grandioos mooi uitzicht. We kijken uit op het dal van de Ribeira da Fajã da Nogueira en op een groot gedeelte van het centrale bergmassief van Madeira.
Via smalle trappetjes naar Pedra Rija
Na Ninho da Manta volgt een korte klim over rotsen en daarna zien we het pad goed slingeren om en over de berg. Als het erg steil is zijn er hekjes om de wandelaar te beschermen. De paden zijn kunstig aangelegd en prachtig om te zien. Al snel komen we bij een volgend uitkijkpunt aan: Pedra Rija. Vanaf hier zien we het vorige uitkijkpunt mooi liggen met de Pico do Arieiro erachter.
Túnel Pico do Gato
Na Pedra Rija gaat het wandelpad (op sommige stukken) vrij steil naar beneden. De gevaarlijke stukken zijn weer beveiligd, waardoor het nooit echt gevaarlijk wordt. We lopen hier heel wat traptreden naar beneden. Erg leuk dat je weet dat je op de terugweg dit weer allemaal omhoog moet lopen ;-). Het ziet er echter wel spectaculair uit allemaal. Na ongeveer 20 minuten bereiken we een natuurlijke ‘poort’ en vlak daarna komen we bij de eerste tunnel aan: Túnel Pico do Gato. Dit is maar een korte tunnel (50 meter) en na de tunnel kun je normaal gesproken kiezen uit twee routes om de Pico Ruivo te beklimmen. Bij ons (januari 2018) is één kant echter gesloten (de oostelijke route) en kunnen we alleen maar de westelijke route volgen. Op de website van Visit Madeira staat dat de oostelijke route ook gesloten zal blijven. De westelijke route is korter, maar wel steiler. We hebben nu 2 kilometer gewandeld.
Over vlakke paadjes langs steile afgronden
Vervolgens krijgen we na een steile trap een vrij vlak gedeelte van de wandeling. We lopen door verschillende tunnels, de één wat korter (20 meter) dan de ander (200 meter). Een zaklamp meenemen is dus zoals altijd op Madeira zeer aan te raden. Het pad is op dit gedeelte gedeeltelijk in de bergwand gehouwen. Echt gaaf om te zien! De vegetatie op de bergwand is een bijzondere kleur groen en er groeien hier bijzondere planten en mossen. Langs het pad staan weer hekjes om de wandelaar te beschermen. In de lente schijnen hier allemaal gele bloemen te groeien, ook mooi om te zien denk ik!
Steile trappen en geweldige uitzichten
Na dit vlakkere gedeelte begint het steilste gedeelte van de wandeling. Eerst wandelen we over trappen die gemaakt zijn in de rotspaden. Daarna wacht ons een lange metalen trap, die ongelofelijk steil omhooggaat en nog veel meer traptreden over de rotsen. Dat voelen we wel in onze kuiten! Af en toe moeten we echt even op adem komen. Als we boven zijn hebben we echter een geweldig uitzicht! We kijken uit op de Nonnenvallei, maar we zien voor ons ook heel duidelijk de Pico Grande met zijn gekke puntje waar we al eerder op geklommen zijn. Daarachter ligt de hoogvlakte Paul da Serra. Een mooi gezicht!
Naar Casa do Ruivo
Na de trappen zijn we aangekomen aan de andere kant van de berg en verandert het landschap ineens helemaal. We lopen nu niet meer in de schaduw, maar komen in de volle zon terecht. Jaren geleden heeft hier een bosbrand gewoed en we zijn dus omgeven door allemaal dode, witte bomen. Voor ons ligt een berg met een topje erop, waarvan we eerst denken dat dat de Pico Ruivo is. Dat blijkt echter niet zo te zijn, want later komen we erachter dat de Pico Ruivo de berg is waar dit pad langs slingert. De top ligt dus eigenlijk achter en boven ons. Het volgende halfuur klimmen we omhoog tot we bij het kruispunt komen van de weg naar Pico Ruivo en Achada do Teixeira (PR 1.2). Deze laatste route wordt gebruikt door mensen die via een korte wandelroute naar Pico Ruivo willen. Bij het kruispunt slaan we eerst rechtsaf, omdat het daar erg mooi is en we ook even van die route willen genieten. Maar eigenlijk hoor je bij dit kruispunt linksaf te slaan. Vrij snel daarna kom je dan langs Casa do Ruivo, een berghut waar je even uit kunt rusten.
Op naar de top van Pico Ruivo
Als je bij Casa do Ruivo bent, weet je dat je het eindpunt bijna hebt bereikt! Vanaf nu is het namelijk nog zo’n tien minuten klimmen tot we bij de top zijn. Dat voelt wel goed hoor! De grond is hier roodachtig, wat een bijzonder gezicht is. Na een korte steile klim komen we aan bij de zuil op de top van de Pico Ruivo (1862 m). Op de top zijn er verschillende uitzichtplatforms die met elkaar verbonden zijn door wandelpaden. Op een heldere dag kun je vanaf hier het hele eiland overzien. Ook wij hebben dit geluk. Er is bij ons geen wolkje te bekennen, waardoor we echt alles kunnen zien. Prachtig!
Terug naar Pico do Arieiro
En toen wachtte ons de lange terugweg weer… Hoewel de Pico do Arieiro en Pico Ruivo niet veel van elkaar verschillen in hoogte (1818 meter en 1862 meter) is het hoogteverschil tijdens deze hike toch maar liefst ruim 850 meter enkele reis. Dat betekent dus veel dalen én stijgen, ook tijdens de terugweg. Het kan daarom best zwaar zijn, dus bereid je hier goed op voor. Natuurlijk is het wel de moeite waard. Omdat het nu uren later is dan toen we op de heenweg hier liepen, valt het licht heel anders en kunnen we weer op andere manieren van het landschap genieten. De laatste twee kilometer zijn het zwaarst, omdat dat alleen maar stijgen is. Heel wat uren na onze start komen we uiteindelijk weer terug op Pico do Aireiro. Deze hike is echt wel pittig, maar ongelofelijk de moeite waard. Wat een topwandeling!
Fijne feiten om te weten…
Wanneer: januari 2018
Kilometers: 12 kilometer
Hoogtemeters: 1700 meter (2x ongeveer 850 meter)
Hoogste punt: 1862 meter
Tijdsduur: 6-7 uur
Je kunt de wandelroute hier downloaden.
Geen reacties