Frankrijk

Gave hike naar Refuge du Châtelleret

Aan de voet van La Meije, de tweede hoogste berg van het bergmassief Les Ecrins, ligt de berghut Refuge du Châtelleret. Een redelijk eenvoudige, maar gave hike brengt je naar deze berghut. Onderweg geniet je van prachtige uitzichten!

2 januari 2024

In het hart van het bergmassief en nationaal park Les Ecrins in de Franse Alpen vind je de Vallei van Vénéon. Deze vallei loopt van Le Bourg-d’Oisans naar het kleine fantastische bergdorpje La Bérarde. La Bérarde is heel erg klein en wordt voornamelijk door actieve vakantiegangers bezocht. Het is namelijk het startpunt van meerdere fantastische bergwandelingen. Wij kozen voor de gave hike naar Refuge du Châtelleret waar ik je in dit artikel meer over vertel. De hike is vrij eenvoudig, waardoor we hier ook heel wat gezinnen en ouderen zijn tegengekomen. Het uitzicht is natuurlijk voor iedereen mooi, dus echt een aanrader. En al helemaal als je een eersteklasuitzicht wil hebben op de tweede hoogste berg van Les Ecrins: La Meije.

Naar La Bérarde

Om in La Bérarde te komen rijden we helemaal naar het einde van de Vallei van Vénéon. Na het kleine dorpje Saint-Christophe wordt de weg heerlijk smal en bochtig en af en toe ook lekker steil. Als je niet al te bang bent voor dit soort wegen is het echt genieten. Wanneer je hier ’s morgens rijdt, zul je nog maar weinig tegenliggers tegenkomen gelukkig. De uitzichten onderweg op de bergen in Les Ecrins zijn prachtig om te zien. Als je de weg blijft volgend kom je vanzelf in La Bérarde aan waar je een grote parkeerplaats vindt. Ook in het hoogseizoen is hier genoeg plek om je auto te parkeren. Voor we beginnen aan de hike wandelen we even door het piepkleine dorpje. Heerlijk, al die bergen om je heen!

Start van de hike

We passeren het kerkje in het midden van het dorp en slaan gelijk daarna linksaf. Bijna direct daarna zien we een wandelbordje dat ons naar rechts wijst als we naar Refuge du Châtelleret willen. Wij lopen echter rechtdoor, want deze mogelijkheden komen al snel weer bij elkaar en onze route is net een stukje korter. Het smeltwater wat door Torrent des Étançons stroomt hebben we aan onze linkerhand. Omdat we de iets kortere route hebben gekozen, is het pad ook wat steiler. Tot de kruising waar beide paden weer samenkomen is het pad steil. Daarna is het tot de berghut geleidelijk stijgen. Even na de kruising steken we via een leuk bruggetje het water over. Het landschap opent zich nu helemaal voor onze ogen en in dit prachtige berglandschap zullen we de komende uren gaan doorbrengen.

Schitterend wandeldecor

Vanaf nu blijven we aldoor op het pad rechtdoor. We lopen door een schitterend wandeldecor: overal om ons heen zijn bergen te zien en voor de verandering is het hier ook nog eens een beetje groen. Overal in Les Ecrins was het zo droog dat alles geel was, maar hier is dus gelukkig groen te zien. Na zo’n twee kilometer komen we bij een kruispunt waar we ontdekken dat we op de terugweg via een ander wandelpad naar La Bérarde kunnen. Een fijne ontdekking! Niet lang na het kruispunt wordt het allemaal wat steniger om ons heen en verdwijnt langzamerhand het groen.

Daar is La Meije!

We wandelen nu vlak langs het water in Torrent des Étançons. En dan ineens… daar komt de zuidkant van de imposante berg La Meije tevoorschijn. Wat een hoge piek! Op dit punt kunnen we kiezen hoe we naar Refuge du Châtelleret willen verder wandelen. De korte route duurt nog één uur, de langere route via de watervallen van Plaret Gény duurt twee uur. Wil je er een echte rondwandeling van maken, dan kun je het best op de heenweg voor de langere variant kiezen. Aangezien we al veel gewandeld hebben deze vakantie kiezen we voor de korte route. Wel kunnen we de watervallen goed zien aan de overkant.

Naar Refuge du Châtelleret

Het is prachtig wandelen naar Refuge du Châtelleret. Het landschap om ons heen wordt steeds ruiger. Als we de berghut tevoorschijn zien komen, lijkt het maar een minihut in vergelijking met de hoge rotspieken erachter. Dan weer kunnen we over een gewoon wandelpad lopen, dan weer moeten we van steen naar steen ‘springen’. Met de brandende zon op de stenen om ons heen is het flink zweten geblazen, maar gelukkig weten we dat we er bijna zijn. De koude drankjes die we daarna op het terras van de berghut nuttigen zijn héérlijk. Ook de crêpes zijn zo lekker dat we er gewoon twee nemen. We genieten van een fijne lange pauze op het terras.

Terug naar de kruising

Na ons bezoek aan Refuge du Châtelleret is het weer tijd om terug naar La Bérarde te gaan. De eerste vier kilometer van de terugweg zijn hetzelfde als de heenweg, omdat we weer besluiten om niet via de langere weg met de watervallen te gaan. Het leuke van de route omgekeerd lopen is dat we steeds meer richting het groen gaan. Na een tijdje verschijnen er weer bloemen, planten en struiken om ons heen. Als we bij de kruising komen we ervoor om rechtsaf te slaan (La Bérarde par la rive droite).

Terug naar La Bérarde

Omdat we nu de weg rechts aanhouden wandelen we over de flanken van de berg Tête de la Maye terug. Deze berg is trouwens ook mooi om te beklimmen vanaf La Bérarde. Al wandelend kijken we neer op het landschap waar we een paar uur geleden begonnen aan de hike. Ook zien we op een gegeven moment de grote gletsjer Glacier de la Pilatte verschijnen. Mooi om zo van bovenaf het berglandschap rondom La Bérarde te bewonderen. Als we de huizen van La Bérarde zien verschijnen weten we dat we er bijna zijn. Een laatste steile afdaling nog en dan zijn we weer terug in het bergdorpje. We ploffen op een klein terrasje neer met een koud ijsje en genieten na van de gave hike naar Refuge de Châtelleret.