Eén van de meest nog wilde valleien in Les Ecrins is de vallei van Valgaudemar. Aan het eind van de vallei torenen hoge, steile pieken boven je uit zoals de Olan (3564 m) en Gioberney (3350 m). Je kunt dus gerust zeggen dat je je hier in hooggebergte bevindt. Op de steile berghellingen aan weerszijden van de vallei bevinden zich fraai gelegen berghutten en bergmeren. In deze ongerepte bergomgeving zijn geen skiliften, kabelbanen of stoeltjesliften te vinden, dus dat betekent vooral flink zelf omhoog bikkelen. Bij de hike naar Lacs de Pétarel in Les Ecrins is dat ook het geval. Het was onze eerste wandeling in de vallei van Valgaudemar en onderweg naar de bergmeren hadden we een fantastisch uitzicht over de prachtige vallei. Lees je mee?
Start in La Chapelle-en-Valgaudemar
Het laatste echte dorpje in de vallei van Valgaudemar is La Chapelle-en-Valgaudemar. Een goede uitvalsbasis voor deze vallei; gelukkig vind je hier ook wat campings, hotels, restaurants en een supermarkt. In het hart van het dorp, vlakbij de kerk, begint onze wandeling naar Lacs de Pétarel. Officieel begint de wandeling in Les Portes, een gehucht ruim 100 meter boven La Chapelle. Wij maken er echter een rondwandeling van en dan klimmen we liever op het begin wat extra dan op het eind. We nemen het wandelpad door het bos omhoog en vermijden zo de autoweg. Tussen de bomen door hebben we af en toe al mooi uitzicht op de bergen aan de zijkant van de vallei.
Les Portes
Zoals ik net al zei is Les Portes maar een klein gehucht. Aan het begin vind je een parkeerplaats, dus als je de heenweg ook gewoon weer terug wilt lopen, dan kun je het beste hier parkeren. Aan het eind van Les Portes vind je trouwens een leuke kloof met de naam ‘Les Oules du Diable’ en het begin van de wandeling naar Cascade du Buchardet, maar daarover in een andere blog meer. In Les Portes volgen we tussen de huizen aan de rechterkant het wandelpad dat daar begint. Het pad gaat gelijk omhoog, maar is hier nog wel te doen.
Door het bos omhoog
We lopen achter Les Portes eigenlijk gelijk het bos in. Het stuk door het bos begint dus steil, maar zwakt al vrij snel weer af. De rest gaat geleidelijk door het bos omhoog. Tijdens dit gedeelte van de wandeling hebben we de allermooiste uitzichten op de berg Olan en de prachtige vallei van Valgaudemar. De wandelpaadjes zijn af en toe smal, maar worden nergens echt gevaarlijk. We genieten enorm van het uitzicht om ons heen en stijgen hierbij ongeveer 300 meter. Aan het eind van het bos komen we bij een steenhelling uit die we oversteken.
Stijgen over de bergflank
Na de steenhelling begint het stijgen dan echt. Poe, dat was eigenlijk best een pittig stuk! Over een afstand van 4 kilometer stijgen we 600 meter en het is flink warm in dit gedeelte van de Franse Alpen. Ik heb zelden zo gezweten… Ook vliegen er ineens overal kleine vliegjes irritant rondom ons heen. Tja, je moet blijkbaar wat over hebben voor Lacs de Pétarel! In heel wat zigzagbochtjes stijgt het wandelpad over de bergflank naar de bergmeertjes. Wat ben ik blij als we eindelijk het eerste meertje zien! Deze hoort officieel nog niet bij Lacs de Pétarel, maar die zijn nu echt vlakbij.
Lacs de Pétarel
Na 8,5 kilometer komen we eindelijk aan bij Lacs de Pétarel. Het berglandschap op de achtergrond doet ons op de een of andere manier aan Noorwegen denken. Het ziet er hier ineens heel anders uit; heel ruig ook weer. Bij de bergmeertjes valt het met de drukte redelijk mee gelukkig. We zien verschillende mensen een duik nemen in het bergmeer. We zien nog net wat zonnestralen op het meer en de omliggende bergen schijnen voordat de lucht dreigend en donker wordt. Helaas wordt het nog donkerder en horen we het gerommel van de donder al aan het eind van de vallei. We vertrouwen het toch niet helemaal en nemen een wat kortere lunchpauze. Als je een onbewolkte dag treft is het uitzicht op Lacs de Pétarel nóg mooier en als je vroeg gaat heb je kans om de weerspiegeling van de Olan in het bergmeer te zien. Mooi!
Afdalen naar La Chapelle
Na een korte lunchpauze en wat beginnende regenspetters is het tijd om terug naar beneden te gaan. We dalen eerst weer in zigzagbochtjes af tot aan de bosrand. Hier besluiten we om rechtdoor te lopen en er zo een rondwandeling van te maken. Helaas volgt er eigenlijk een heel saai stuk door het bos. Het is supersteil wat ongemakkelijk loopt en we hebben nagenoeg geen uitzichten op de bergen. Als we eindelijk het bos achter ons kunnen laten zien we de (rustige) autoweg naar La Chapelle al liggen. We kunnen het wandelpaadje op de berghelling niet vinden, dus we besluiten om het laatste stukje naar La Chapelle maar via de autoweg te lopen. Gelukkig is het een rustige weg en is het niet zo’n ramp om het laatste stukje zo te overbruggen. Ook hebben we hier prachtig uitzicht op de berg Gioberney.
Conclusie
De hike naar Lacs de Pétarel in Les Ecrins hebben wij ervaren als een pittige hike. Het stuk op de heenweg door het bos (na Les Portes) was overduidelijk het mooiste stuk en gelukkig was het bij de Lacs de Pétarel ook niet heel druk. Ik zou je vooral aanraden om in verband met de hitte vroeg te starten. Misschien zie je dan ook nog de mooie weerspiegeling van de Olan in de bergmeren! Als wij de hike nog een keer zouden doen, zou ik denk gewoon de heenweg ook voor de terugweg gebruiken. Die is toch een stuk mooier dan de route door het bos die wij namen op de terugweg.
Fijne feiten om te weten…
Wanneer: augustus 2022
Kilometers: 16,7 kilometer
Hoogtemeters: 1200 meter
Hoogste punt: 2150 meter
Tijdsduur: 5 – 5,5 uur zonder pauze
Je kunt onze hike naar Lacs de Pétarel in Les Ecrins hier downloaden.
Geen reacties