Steinbocktour Allgäuer Alpen: Etappe 4

16 juni 2023

Hike Kemptner Hütte Oberstdorf E5 Sperrbachtobel

Al lang stond een huttentocht op mijn wandelwensenlijstje. Na lang zoeken naar een mooi, gevarieerd berglandschap niet zo heel ver weg kwam ik de Allgäuer Alpen tegen. Een prachtig, divers én groen berglandschap en door de niet zo heel verre dagafstanden prima te lopen voor een eerste huttentocht. Samen met mijn schoonzus kwam ik uit bij de Steinbocktour. Want het moest er na al die bergwandelingen toch maar eens van komen om voor het eerst in het echt steenbokken te zien… Het werd een prachtige route! In dit artikel vertel ik je alles over de Steinbocktour in de Allgäuer Alpen: etappe 4. Dit is de laatste etappe, waarin we teruggaan naar Oberstdorf.

Etappe 4: Korte omschrijving

De laatste etappe van de Steinbocktour is aangebroken. Officieel eindigt de huttentocht bij de Kemptner Hütte, maar we moeten van de Kemptner Hütte natuurlijk wel weer naar het dal beneden wandelen. Het wandelpad is erg bekend want het is het eerste gedeelte van de E5, een schitterende langeafstandswandeling door de Alpen van Oberstdorf naar Merano. Langs de Sperrbachtobel dalen we af tot we bij Spielmannsau komen. Hier gaat het laatste stuk met de bus terug naar het startpunt van een paar dagen geleden: de Fellhornbahn.

Vertrek vanaf de Kemptner Hütte

Na een rustig en laat ontbijt vertrekken we rond half 10 vanuit de Kemptner Hütte. Wij hebben het prima naar ons zin gehad in deze grote, pas geheel gerenoveerde berghut. We hoeven deze laatste etappe maar anderhalf tot twee uur te lopen, dus we doen lekker op het gemakje. Na een laatste blik op de hut dalen we af naar de Sperrbachtobel. We genieten nog even van het prachtige berglandschap rondom de Kemptner Hütte en zien goed waar we gisteren zijn afgedaald. Al heel snel komen we aan bij de Sperrbachtobel, een kleine smalle kloof waar het smeltwater door de Sperrbach stroomt.

Sperrbachtobel

Wat een mooi landschap hier! Het water van de Sperrbach stroomt prachtig naar beneden, soms in mooie watervalletjes. De omgeving ziet er best ruig uit met al die losse stenen. Af en toe is er een staalkabel om aan vast te houden. Handig, want het wandelpad is soms best glad en nat door al het water dat van de rotswanden sijpelt. De afdaling is niet al te steil, wat maakt dat het fijn wandelen is.

Ongelukkige val

Maar dan ineens… mijn schoonzus is uitgegleden en naar beneden gerold van de rotshelling, zo het koude water van de Sperrbach in. Nadat ik ook voorzichtig zo’n 8 meter ben afgedaald naar haar blijkt dat ze niet meer kan lopen en dat ze naar het ziekenhuis moet. Lang verhaal kort… er kwamen een paar fantastische wandelaars voorbij die ons, en vooral haar, goed hebben geholpen met eerste hulp én gelukkig een satelliettelefoon bij zich hadden. Zij hebben de bergreddingsdienst opgeroepen en een uur later vertrok ze met de helikopter naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Je begrijpt dat dit vrij heftig was allemaal… Gelukkig is het helemaal goedgekomen en zijn we een hele ervaring rijker.

Verder afdalen naar Spielmannsau

Zelf mocht ik helaas niet mee met de helikopter, wat betekende dat ik de rest van deze laatste etappe alleen moest afleggen. Gelukkig liep één van de redders mee naar beneden, waardoor ik toch wat afleiding had. Wel liep hij voortvarend door, dus echt veel foto’s heb ik niet meer gemaakt. Toch was ook dit gedeelte nog prachtig. Toen we eenmaal aankwamen bij Spielmannsau zagen we flink donkere wolken zich samenpakken boven de Allgäuer Alpen. Gelukkig hebben wij het de hele huttentocht drooggehouden! Vanaf Spielmannsau ben ik terug met de bus naar het startpunt van onze Steinbocktour gegaan: de Fellhornbahn. Want natuurlijk wilde ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis toe.

Ondanks het vervelende einde van deze laatste wandeletappe hebben we ontzettend genoten van onze eerste huttentocht! Wat een gave ervaring was het! Daarom gaan we in 2023 gewoon weer: op naar het Rätikon in Oostenrijk.