Huttentocht in het Rätikon: Etappe 1

20 juni 2024

Huttentocht Rätikon Heinrich Hueter Hutte

Na onze prachtige huttentocht in de Allgäuer Alpen vorige zomer stonden we te popelen om een nieuwe meerdaagse wandeling te maken. In de zomer van 2023 maakten mijn schoonzus en ik onze tweede huttentocht. Het werd een huttentocht in het Rätikongebergte in Oostenrijk. In het Rätikon zijn ontzettend veel berghutten te vinden en veel diverse wandelpaden. Ook de zeer bekende mooie Lünersee bevindt zich in het Rätikon. Genoeg redenen om hier een mooie meerdaagse wandeling te maken! In dit artikel vertel ik je meer over onze huttentocht in het Rätikon: etappe 1.

Algemene beschrijving huttentocht

Zoals ik al zei zijn er veel verschillende berghutten te vinden in het Rätikongebergte. Het was dan ook nog best een puzzel om een route uit te zetten met zóveel keus. We kozen enkele etappes van de (langere) Montafoner Hüttenrunde. Uiteindelijk werd dit onze wandeltocht: Tschagguns – Heinrich Hueter Hütte – Lindauer Hütte – Tilisunahütte – Tschagguns. Een leuke afwisselende route met ook mogelijkheden onderweg om de dagetappes in te korten of uit te breiden. Hoogtepunten tijdens deze huttentocht zijn de uitzichten op de Lünersee en de Drei Türme, de afslag naar de prachtige Partnunsee en de uitzichten vanuit de Heinrich Hueter Hütte en de Tilisunahütte.

Prachtig uitzicht op de Drei Türme vanuit de Heinrich Hueter Hütte

Etappe 1: korte omschrijving

In het dorpje Tschagguns is vlakbij de Golmerbahn een grote gratis parkeerplaats te vinden met de naam ‘Wanderparkplatz Latschau‘. Een ideaal startpunt, want tijdens onze laatste etappe komen we aan het eind van de afdaling vanaf de Tilisunahütte ook langs dit punt. Een aanrader dus om hier te parkeren! Op onze eerste etappe wandelen we vanaf Tschagguns naar de Heinrich Hueter Hütte. Er zijn veel verschillende manieren om bij de berghut te komen. Wij kozen ervoor om eerst de Golmerbahn naar tussenstation Matschwitz te nemen. Vanaf het kabelbaanstationn wandelden we via de Tschöppa-Alpe en Rellstal naar de Heinrich Hueter Hütte.

Over een paar dagen zullen we via deze berg komen afdalen

Vertrek met de Golmerbahn

Onder een stralend blauwe lucht trekken we onze wandelschoenen aan waarna we naar de kabelbaan lopen. Het nemen van de Golmerbahn naar Matschwitz scheelt ons ruim 500 hoogtemeters klimmen. Ondanks het prachtige weer is er eind van de middag flink onstuimig weer voorspeld, dus voor ons is het extra fijn dat we voor dit eerste stuk de kabelbaan kunnen nemen. De gondel brengt ons naar 1522 meter hoogte waar ons wandelavontuur in de bergen van Oostenrijk dan echt gaat beginnen.

Richting de Tschöppa-Alpe

Het eerste gedeelte begint wat saai over een breed gravelpad, maar het zorgt ervoor dat we vlot aan hoogte winnen. Nadat we langs de skilift Hüttenkopfbahn lopen, komen we in de volle zon terecht. Het is flink warm op het gravelpad, dus na de klim van zo’n 250 meter hebben we niet veel zin meer in dit pad. Gelukkig zien we een afslag naar de Tschöppa-Alpe en blijkt op onze wandelkaart dat we ook via de Tschöppa-Alpe naar onze bestemming van vandaag kunnen wandelen. De keuze is snel gemaakt en die stelt niet teleur! In plaats van het warme stenen pad, dalen we nu door mooie weides en bossen af richting de Tschöppa-Alpe.

Naar de Platzisalpe

Door de afslag naar de Tschöppa-Alpe te nemen zijn we bijna 200 meter gedaald, die we daarna natuurlijk weer omhoog moeten klimmen. Toch zijn we blij dat we het gedaan hebben, want hier kwamen we op wat koeien en ezels na verder niemand tegen. Ook de uitzichten op de machtige berg Zimba waren prachtig! Heel in de verte zien we aan de voet van de Zimba zelfs de Heinrich Hueter Hütte liggen waar we vanavond zullen slapen. Wil je de 200 extra hoogtemeters vermijden, dan kun je gewoon op het gravelpad verder lopen naar de Platzisalpe. Na de Tschöppa-Alpe lopen we het bos weer in, steken een keer een klein stroompje over en klimmen zo omhoog naar de Platzisalpe (1776 m).

Net op tijd in Rellstal

Het is een kleine drie kilometer lopen naar Rellstal waar een Alpengasthof op ons wacht. De eerste helft is lekker vlak met toffe uitzichten op de Zimba en Saulakopf. De laatste anderhalve kilometer gaat het pad steil naar beneden, terwijl het om ons heen rap donkerder en donkerder wordt. Dat ziet er niet goed uit! Het laatste stuk moeten we heel hard lopen en we zijn net op tijd in Rellstal. Maar helaas, de Alpengasthof is gesloten… Dat betekent achter de hut schuilen voor de hardste regen- en onweersbui die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt. Gelukkig staan we net aan droog achter de hut, want de bui duurt maar liefst anderhalf uur. Later horen we dat er veel blikseminslagen en overstromingen zijn geweest in de buurt.

Rellstal

Overigens is Rellstal ook met de wandelbus te bereiken die vanuit Vandans vlakbij de Golmerbahn vertrekt. Vanaf Rellstal kun je via verschillende routes naar de mooie Lünersee lopen. Ook kun je naar de wandelpaden op de Zwitsers-Oostenrijkse grens wandelen. We hebben een mooi uitzicht op de Drusenfluh, waar net een vers laagje sneeuw op is gevallen. Op onze tweede etappe zullen we trouwens wandelen op het pad aan de voet van de Drusenfluh. Zodra het droog wordt, verlaten we onze schuilplaats achter de hut. We moeten namelijk nog bijna 300 meter klimmen en we verwachten nog een flinke bui. Op naar het laatste gedeelte van de etappe!

Klimmen naar de Heinrich Hueter Hütte

Met steeds de 2517 meter hoge Saulakopf voor ons wandelen we omhoog naar de Heinrich Hueter Hütte. Eerst gaat het nog over een brede onverharde weg, maar gelukkig kunnen we daarna door de weilanden een echt wandelpaadje volgen. We kruisen steeds de brede gravelweg, maar we snijden zo gelukkig een heel stuk af. Enkele tientallen meters voor de hut barst de volgende bui los. We rennen de laatste meters naar de hut en komen precies binnen als de volgende onweersbui losbarst. We hebben weer geluk!

De Heinrich Hueter Hütte

De Heinrich Hueter Hütte is prachtig gelegen in het Rätikongebergte. Als de bui stopt en de zon komt weer door, kunnen we genieten van het indrukwekkende landschap. De Drei Türme verheffen zich imposant boven de lager gelegen groene bergen. Het loont zeker de moeite om even een rondje rond de hut te lopen. Het uitzicht is iedere keer weer anders, heel mooi!