In de zomer van 2023 liep ik mijn tweede huttentocht. Het werd een huttentocht in het Rätikongebergte in Oostenrijk. In het Rätikon zijn ontzettend veel berghutten te vinden en veel diverse wandelpaden. Ook de zeer bekende mooie Lünersee bevindt zich in het Rätikon. Genoeg redenen om hier een mooie meerdaagse wandeling te maken! In dit artikel vertel ik je meer over onze huttentocht in het Rätikon: etappe 4, waar we vanaf de Tilisunahütte weer terugliepen naar Latschau, ons startpunt. Helaas was bij ons bijna de hele etappe mistig, maar bij helder weer heb je prachtig uitzicht op de Drei Türme.
Etappe 4: Korte omschrijving
De laatste etappe van onze huttentocht in het Rätikon brengt ons van de Tilisunahütte terug naar de parkeerplaats vlakbij de Golmerbahn. Via mooie bergpaadjes wandelen we eerst naar de Schwarzhorn Sattel waar de afdaling dan echt begint. Bij de afdaling passeren we eerst de Tobelsee (waar je met helder weer een schitterend uitzicht hebt!) en daarna de Alpilaalpe / Alpe Alpila. Na een lange pauze om voor de harde regen te schuilen dalen we steil af door het bos naar het Gauertal om uiteindelijk weer uit te komen bij ons startpunt van een paar dagen geleden.
Vertrek vanaf de Tilisunahütte
Na een prima ontbijt in de Tilisunahütte trekken we onze wandelschoenen weer aan om te starten aan onze laatste etappe. Helaas werkt het weer wederom niet echt mee en al vanaf de start lopen we in dikke dichte mist. Soms kunnen we niet verder kijken dan slechts 10 meter, dus voor ons is het jammer genoeg wat minder genieten nu van de bergpaadjes. We wandelen voorzichtig over de paden, want regelmatig duiken er ineens koeien en paarden vlak voor onze neus op. We willen ze natuurlijk niet aan het schrikken maken, maar de mist zorgt ervoor dat we ze pas op het laatste moment zien. Een bijzondere ervaring, dat dan weer wel. Zo wandelen we richting de Schwarzhornsattel. Hoe dichter we bij de Schwarzhornsattel komen, hoe meer de mist zo nu en dan optrekt. Gelukkig krijgen we dus af en toe toch een doorkijkje naar het berglandschap.
Afdalen naar de Tobelsee
Tot de Schwarzhornsattel was er niet zoveel hoogteverschil, maar na de Schwarzhornsattel begint de lange afdaling dan echt. Ondanks de mist is het er oprecht prachtig. Met zonnig weer schijnt dit een van de mooiste paden in het Rätikon te zijn! Dan zien we plots een gems; het is de eerste en ook gelijk de enige tijdens deze huttentocht. Tijdens de afdaling houd ik nog hoop dat we straks toch uitzicht zullen hebben bij de Tobelsee, want de flarden mist trekken regelmatig even op. Maar helaas, als we eenmaal echt aan de oever van de Tobelsee staan is het een en al dikke mist om ons heen, dus het mooie uitzicht op de Drei Türme bekijken we maar via onze telefoon. Tja, je kunt niet altijd geluk hebben… Heb je dat wel, dan is de Tobelsee een schitterende pauzeplek!
Verder naar de Alpilaalpe / Alpe Alpila
Na even hoopvol gewacht te hebben op opklaringen is het tijd om verder af te dalen. Helaas horen we in de verte een onweersbui steeds dichterbij komen en begint het ook hard te regenen. Zo snel als we kunnen dalen we af naar de Alpilaalpe, maar gelukkig komen we niet echt middenin het onweer terecht. Af en toe trekt het zelfs nog even open, waardoor we het stuwmeer kunnen zien waarnaast onze auto geparkeerd staat. Als we vlakbij de Alpilaalpe zijn barst het echt los en besluiten we te schuilen. Overigens wisten we niet dat we al bij de Alpilaalpe waren en dat je hier ook binnen kunt zitten, dus wij hebben in de vieze stinkende stal geschuild voor de regen, haha. Na een halfuur durven we het weer aan om verder te lopen en passeren we na een paar meter lopen de boerderijwinkel waar we lekker hadden kunnen zitten ;-).
Glibberend door het bos
Enkele tientallen meters na de Alpilaalpe slaan we linksaf het bos in. Door de harde regenbui is het er spekglad geworden en we glibberen over smalle steile paadjes en heel wat boomwortels naar beneden. In het bos dalen we zo’n 400 meter steil af, dus wandelstokken zijn hier geen overbodige luxe. Door de bomen heen hebben we af en toe uitzicht op het stuwmeer en we zien op een gegeven moment zelfs het kabelbaanstation waar we onze huttentocht op de eerste dag begonnen zijn.
Toch de Drei Türme gezien
Wanneer we het bos uit komen lopen opent het prachtige berglandschap zich voor onze ogen. Het is nu al mooi, laat staan als je hier wandelt op een zonnige dag! De groene weides van het Gauertal met mooie houten huizen steken gaaf af bij de rotsige Drei Türme op de achtergrond. Gelukkig hebben we ze toch nog kunnen zien op deze laatste etappe! Uiteindelijk dalen we af tot we bij de asfaltweg Gauertalweg uitkomen. Hier slaan we rechtsaf, maar als we naar links zouden gaan zouden we weer uitkomen bij de Lindauer Hütte waar we op onze tweede etappe heen liepen.
Terug naar de parkeerplaats
En dan hoeven we nog maar een kilometer te lopen tot het einde van onze huttentocht in het Rätikongebergte. Dit is een eenvoudig wandelpad en als we terug bij de parkeerplaats zijn zien we pas goed de berg waar we de afgelopen uren over zijn afgedaald. We zijn blij dat we er niet voor gekozen hebben om op onze eerste dag met deze klim te beginnen, want het zijn maar liefst ongeveer 1300 hoogtemeters. Ondanks het erg onstabiele weer en de vele regenbuien en mistflarden hebben we het toch naar onze zin gehad tijdens de huttentocht. We zijn weer een hele ervaring rijker. Op naar de huttentocht van volgend jaar!
Fijne feiten om te weten…
Wanneer: juli 2023
Kilometers: 8,5 kilometer
Hoogtemeters: 92 meter stijgen, 1291 meter dalen
Hoogste punt: 2211 meter
Tijdsduur: 3,5 – 4 uur (inclusief pauze)
Ben je op zoek naar de route van onze huttentocht in het Rätikon, etappe 4? Dan kun je die hier bekijken en downloaden.
Geen reacties