Rondwandeling van de Tilisunahütte naar Partnunsee

20 februari 2025

Op de derde etappe van onze huttentocht in het Rätikon arriveerden we al vroeg bij de Tilisunahütte. Het prachtige zonnige weer trok ons echter toch weer mee naar buiten, waardoor we besloten om ’s middags nogmaals onze wandelschoenen aan te trekken. Die middag maakten we een rondwandeling van de Tilisunahütte naar de Partnunsee. Tijdens deze hike genoten we van prachtige uitzichten, mooie bergpaadjes, een gaaf bergmeer en wandelkilometers in zowel Oostenrijk als Zwitserland. Hieronder lees je meer over deze toffe hike.

Tilisunahütte

De derde etappe van onze huttentocht bracht ons over de Bilkengrat van de Lindauer Hütte naar de Tilisunahütte. Omdat deze etappe maar enkele kilometers is zijn we rond lunchtijd al bij de prachtig gelegen Tilisunahütte. Het is hier heerlijk rustig en ontzettend mooi. We genieten van de lunch op het terras, maar de blauwe lucht en zonneschijn doen ons toch besluiten om die wandelschoenen maar weer aan te trekken. We hebben nu tenminste eindelijk eens stabiel weer, wat op etappe 1 en 2 zeker niet het geval was. Op de wandelkaart zien we dat de mooie Partnunsee vlakbij ligt. We hadden de Partnunsee ook kunnen passeren onderweg van de Lindauer Hütte naar de Tilisunahütte, maar we wilden toen de gave Bilkengrat niet overslaan. Extra leuk dus dat we de Partnunsee zo toch mee kunnen pakken!

Naar de pas Tilisunafürkele

Vanaf de Tilisunahutte wandelen we eerst naar de Tilisunafürkele, de grensovergang van Oostenrijk naar Zwitserland. De berg Weißplatte voor ons is enorm imposant om te zien en steekt mooi af bij de groene omgeving. Links van ons hebben we een mooi uitzicht op de Tilisunasee die we zo zonder mist goed kunnen zien. Als we op de pas zijn steken we de grens over en wandelen we Zwitserland binnen.

Stukje blauwe route

Even nadat we de pas over zijn volgt er een kruising. De rode route buigt linksaf en de blauwe route gaat rechtdoor. Wij besluiten om rechtdoor te gaan en zijn daar blij om. Eerlijk gezegd snappen we niet echt waarom dit gedeelte van de route blauw gemarkeerd is, want zo alpien is dit stuk nog niet. Afijn, we wandelen dus over het wit-blauw gemarkeerde pad met de prachtige Sulzfluh prominent naast ons. Af en toe moeten we goed zoeken naar de geverfde markeringen op de grote rotsplaten (op de kaart heet dit gedeelte Gruoben of Gruoba), maar het is echt genieten. Na een tijdje komen we bij een splitsing uit en zijn we weer terug op het ‘normale’ wandelpad. Vanaf nu volgen we de bordjes naar de Partnunsee weer.

Afdalen naar de Partnunsee

Het volgende gedeelte van de route gaat via een rustig en eenvoudig pad naar beneden naar de Partnunsee, die steeds voor ons in de zon blinkt. Prachtig! We lopen nu over de Gruobaweg en het is eigenlijk onmogelijk om te verdwalen. Gewoon het paadje naar beneden volgen en voor je steeds de Partnunsee zien. Wat is dit genieten!

Genieten bij de Partnunsee

Zo’n anderhalf uur nadat we de Tilisunahütte achter ons lieten komen we aan bij de Partnunsee. Dit bergmeer ligt op 1868 meter hoogte en is ongelofelijk helder. Het is een fijne plek om te relaxen. Je kunt een roeibootje huren, er staan bankjes, je mag er zwemmen en er is zelfs een grillplaats aanwezig. De Partnunsee is ook goed te bereiken vanaf het plaatsje Partnun, dus helemaal rustig is het er niet. Maar de drukte valt ons alles mee. We genieten van de mooie uitzichten en een korte pauze voor we onze klim naar de Tilisunahütte weer moeten aanvangen. We moeten immers wel op tijd zijn voor het avondeten… Een rondje om de Partunsee lukt ons dus helaas ook niet meer, maar heb je genoeg tijd dan zou ik een rondje om het meer zeker niet overslaan.

Klimmen naar de Grubenpass

Helaas is er dus voor ons een beetje haast geboden en kunnen we niet al te lang pauzeren bij de Partnunsee. De klim van ruim 400 meter zal ook nog enige tijd vergen namelijk. Het eerste gedeelte van de klim is hetzelfde als de weg net. We wandelen tot we bij de kruising van de blauwe en rode weg zijn waar we eerder ook al waren, maar nu kiezen we daar voor de wit-rode weg naar de Tilisunafürkele. Even later zien we een wandelpaadje rechts afbuigen de berghelling op en we ontdekken dat dit paadje ons ook naar de Tilisunahutte terugbrengt. De keuze is snel gemaakt, want wij houden nu eenmaal van rondwandelingen als die mogelijk zijn. Het bergpaadje brengt ons de Grubenpass, op de grens van Zwitserland en Oostenrijk. Het uitzicht voor en op de Grubenpass is echt fenomenaal mooi!

Terug naar de Tilisunahütte

Eenmaal boven op de Grubenpass ligt voor ons weer een groene wereld te wachten. We dalen af over een leuk pad dat langs een oud tolhuisje loopt. Even later verschijnt de Tilisunahütte weer in ons blikveld. Het is eind van de middag en langzaam begint het gouden uurtje al te komen, wat een prachtige gloed over het landschap geeft. Ik zou het je echt aanraden om via de Grubenpass terug te wandelen naar de Tilisunahütte, sowieso omdat je hier vrijwel geen andere wandelaars tegenkomt en omdat de omgeving dus gewoon machtig mooi is. Zeer voldaan en precies op tijd voor het avondeten bereiken we niet veel later de berghut weer. Wij hebben enorm genoten van de rondwandeling van de Tilisunahütte naar Partnunsee en het prachtige zonnige weer deze middag. Wat een aanrader!