In het dal van de Wilde Endert is het heerlijk wandelen. Er is hier een 20 kilometer lange wandeling te vinden die van Ulmen naar Cochem gaat. De Endert is een zijrivier van de Moezel en komt dus bij Cochem ook uit in de Moezel. Deze wandeling heeft in 2019 zelfs de prijs gewonnen voor mooiste wandelroute van Duitsland. Je kunt de wandeling langs de Wilde Endert eventueel ook in twee etappes opdelen. Deze blog zal gaan over het tweede deel van de wandeling. Ik wandelde namelijk van de Wallfahrtskirche Maria Martental richting Cochem. Hierbij kwam ik langs tal van oude watermolens, ik passeerde aan het begin een mooie waterval en wandelde over leuke smalle paadjes langs het water. Hieronder lees je alles over mijn wandeling langs de Wilde Endert.
Start van de wandeling
De officiële wandelroute door het dal van de Wilde Endert vind je hier en start dus in Ulmen. Ik start echter vanaf de Wallfahrtskirche Maria Martental dat goed bereikbaar is met de auto en het openbaar vervoer. We verblijven op Camping Winneburg (even buiten Cochem) die ook aan de Endert ligt. Mijn man zet mij af op de parkeerplaats bij de Wallfahrtskirche en ik wandel dan weer terug naar de camping. Ik eindig dus niet in Cochem, want dit laatste gedeelte hebben we bijvoorbeeld al bij de Cochemer Ritterrunde gelopen. Vanaf de parkeerplaats loop ik eventjes over de asfaltweg naar beneden richting de kerk om dan in de bocht het bos in te gaan. Hier daal ik af naar het dal van de Endert.
https://www.eifel.info/touren/wilde-endert
https://imxplatform-cust-et.fsn1.your-objectstorage.com/media/2025-01-17-flyer_aktuell.pdf
https://www.komoot.com/de-de/tour/70375493/zoom
Waterval ‘Die Rausch’
Een paar honderd meter wandel ik over een bruggetje die over een leuke waterval gaat. De waterval luistert naar de naam ‘Die Rausch’ en is zeven meter hoog. Er is een klein wandelpaadje dat afdaalt naar de voet van de waterval. Je hebt hier genoeg ruimte om aan de oever van de Endert te pauzeren mocht je dat willen. Nadat ik even genoten heb van de waterval vervolg ik mijn weg over het pad aan de rechterkant van het water.
Richting Maxmehrmühle
Het wandelpad brengt me naar de Napoleonsbrücke waar ik de autoweg kruis. Hier loop ik eerst tweehonderd meter rechtdoor, langs de weg, voor ik weer over het wandelpad langs de Endert verderga. Het wandelpad is steeds onverhard en ik kom vrijwel niemand tegen. Zo in het voorjaar is dit dus echt een hele rustige route! De bossen hebben heerlijk frisse groene blaadjes en het stromen van de beek ernaast is erg rustgevend. Vroeger stonden er in de vallei van de Endert maar liefst 28 watermolens. Er zijn nog verschillende molens over die we tijdens het wandelen passeren. Denk echter niet dat je echt molens tegen zult komen, het zijn eigenlijk gewoon (woon)huizen om te zien. De Maxmehrmühle is de eerste voormalige molen die we tegenkomen.
Naar de Göbelsmühle
Vanaf de Maxmehrmühle vind ik het wandelpad echt tof worden. De Endert ligt nog een tijdje aan mijn linkerhand, maar daarna volgen er diverse bruggen waar ik steeds het water oversteek. Het wandelpad slingert hier dus echt door de vallei heen. Af en toe is het wat modderig, maar het overgrote deel is goed begaanbaar. Hier en daar kom ik langs een afslag, maar ik blijf gewoon de bordjes met daarop ‘Wilde Endert’ volgen. Zo kom ik uiteindelijk uit bij de Göbelsmühle. Hier sla ik linksaf waarbij ik langs een prima terras kom. In de zomer is het hier gezellig druk, maar nu kom ik niemand tegen. De Göbelsmühle is in het hoogseizoen een geliefde pauzeplek voor menig wandelaar. Aan te raden dus!
Richting Rastplatz Pilz
Nadat ik verder wandel langs de Endert die nu weer een tijdje aan mijn rechterhand ligt passeer ik al vrij snel na elkaar meerdere voormalige molens. Dit gedeelte van de wandeling is ook een onderdeel van de Endert-Mühlenweg, dus die bordjes kom ik ook tegen. Het wandelpad is hier nog steeds erg leuk en liefelijk en het is er echt heerlijk wandelen. Het mooiste plekje vind ik denk de (omgeving bij) de Tönnesgensmühle. Ook de hoge rotsen naast het water zijn namelijk mooi om te zien hier. Na de Schneidersmühle gaat het pad soms een klein beetje omhoog waardoor ik af en toe rechts boven het water loop. Twee kilometer na de Göbelsmühle kom ik langs een brug waar aan de andere kant een rustplek (Rastplatz Pilz) te vinden is. De laatste kilometers breken nu aan.
Terug naar Cochem
Na de kruising bij Rastplatz Pilz gaat het smalle wandelpad over in een breed onverhard bospad. Dit wandelpad brengt me naar de laatste voormalige molen, de Weißmühle, waar nu een hotel-restaurant in gevestigd is. Onze camping is vlak na de Weißmühle, dus na 10 kilometer wandelen ben ik weer terug op de camping. De officiële etappe gaat nog drie kilometer verder naar Cochem. Vlak voor de camping en bij Hotel Weißmühle zijn ook parkeerplaatsen te vinden, dus het is ook een optie om hier je auto te parkeren en je wandeling langs de Wilde Endert te eindigen. Ik vond het een leuke wandeling waarvan meerdere kilometers echt ontzettend leuk waren. De mooiste wandeling van Duitsland? Dat kan ik niet beamen, maar ik kan je de route zeker aanraden.
Fijne feiten om te weten…
Wanneer: mei 2025
Kilometers: 10 kilometer
Hoogtemeters: 80 meter stijgen, 300 meter dalen
Hoogste punt: 386 meter
Tijdsduur: 1,5 – 2 uur
Je kunt de route van mijn wandeling langs de Wilde Endert hier bekijken en downloaden. Veel wandelplezier gewenst!
Geen reacties