Rondane is het oudste nationale park van Noorwegen en echt een juweeltje. Op weg naar Noord-Noorwegen zijn we hier langs en doorheen gereden en hebben we ook een paar korte wandelingen gedaan. Het voelt hier echt als uitgestrekte wildernis en het is er adembenemend mooi. Op onze laatste dag in Noorwegen wandel ik naar de Peer Gynt Hytta in het prachtige Rondane NP, waar ik in alle stilte geniet van de omgeving. Ik ga namelijk ’s morgens al heel vroeg op pad waardoor ik vrijwel geen andere wandelaars tegenkom. De zon schijnt, het is bijna windstil en het voelt echt als een volmaakt perfecte dag. Hieronder lees je meer over de geweldige hike.
Start van de hike
De Peer Gynt Hytta vind je in het westen van Rondane NP. Wij overnachtten op Høvringen Camping. Dit was ideaal, want deze camping ligt praktisch aan het begin van de tolweg naar het startpunt van de hike. Aan het begin van de tolweg vind je een bord met een website waarop je binnen 24 uur de tol moet betalen. Verder kun je gewoon doorrijden naar het startpunt van de hike: de parkeerplaats bij Smuksjøseter Fjellstue. Tijdens het rijden over de toegangsweg krijg je al een mooie indruk van Rondane. Bij de Fjellstue kun je gratis parkeren en gelijk na het hotel begint de wandeling. Op de heenweg volg ik eerst de route langs het meer Høvringsvatne; de route over de heuvel wordt voor mij de terugweg. De eerste meters zijn nog in de schaduw, maar voor ik het weet loop in de vroege ochtendzon. Die warmt me al snel op.
Langs meren en bergen
Het wandelpad is makkelijk te volgen. Aan het begin vind je een wandelbordje en verder volg je de rode T’s die je overal langs het pad ziet. In het begin liggen er een hoop losse stenen op het pad, maar het pad wordt steeds vlakker. Achter me wordt het meer Høvringsvatne steeds kleiner, terwijl ik voor me bergen en nieuwe meren zie verschijnen. Hier en daar is het pad best modderig en nat, dus ik ben blij met de goede bergschoenen die ik aanheb. Bij het grotere meer Søre Høvringvatnet draait het pad naar links en ontvouwt er zich een prachtig panorama voor mijn ogen.
Wildernisgevoel
Het is nu ineens heel anders wandelen. Voor m’n gevoel loop ik zo de ruige wildernis in en ik voel eventjes hoe ik me zou voelen als ik hier een trektocht zou maken. Wat moet dat fantastisch zijn! Het zou toch ook wel de kers op een prachtige Noorwegen-reis zijn als ik hier ook nog een eland zou zien, dus ik speur heel wat in het rond. Helaas zie ik geen elanden, maar de bergpanorama’s, de bijzondere mossen op de rotsen, de heideachtige landschappen en de vele watertjes maken alles goed. Ik geniet me suf en probeer alles in me op te nemen voor ik straks weer op de ferry zit naar het normale leven. Plots doemen aan de horizon een paar hutten op: daar zal de Peer Gynt Hytta te vinden zijn!
Bråkdalsbekken
Voor ik bij de Peer Gynt Hytta arriveer wacht me echter nog een gave verrassing: de Bråkdalsbekken. Hier stroomt een wilde rivier door een kleine kloof trapsgewijs naar beneden, waardoor er een mooie kleine waterval is ontstaan. Op dit vroege tijdstip zonder enige andere wandelaar in de buurt is het prachtig om hier te zijn. En wat bof ik met het mooie weer vandaag! Uit ervaring weet ik dat het in Rondane ook totaal ander weer kan zijn in de zomer. Nadat ik de kloof bewonderd heb, steek ik het water over om naar de Peer Gynt Hytta te gaan.
De Peer Gynt Hytta
Rondom de Peer Gynt Hytta zijn diverse kleine hutjes te vinden waarin overnacht kan worden. De wereld ontwaakt langzaam en hier en daar zie ik wat mensen uit de huisjes tevoorschijn komen. De met gras bedekte daken zijn erg leuk om te zien. Het moet heerlijk zijn om hier op deze prachtige plek te overnachten! De grootste (stenen) hut is de Peer Gynt Hytta die te herkennen is aan de vlag die ernaast staat. Hier schijn je, als je een beetje geduld hebt, lekkere wafels te kunnen eten. Ook kun je er overnachten. Ik heb echter geen tijd voor een wafel (er moet namelijk nog een ferry gehaald worden over een paar uur), dus ik wandel meteen weer verder.
Vraag je je trouwens af waarom deze hut de Peer Gynt Hytta heet? Peer Gynt is een toneelstuk dat geschreven is door Henrik Ibsen na een rondreis in Rondane NP. Ibsen verzamelde lokale verhalen en stuitte hier op de verhalen over volksheld Per. Deze Per was zijn inspiratie voor het personage Peer Gynt in het gelijknamige toneelstuk. Rondane NP en Peer Gynt hebben dus een mooie link!
Mislukte oversteek
Nadat ik de Peer Gynt Hytta voorbijgelopen ben, loop ik de heuvel achter de hut op. Op de GPS zie ik dat ik ongeveer een kilometer verderop het water zou moeten kunnen oversteken. Dat lijkt me leuk! Eenmaal aangekomen bij het oversteekpunt zie ik echter geen brug en het water is hier veel te diep om enigszins veilig over te kunnen steken. Zeker omdat ik helemaal alleen ben, probeer ik geen risico’s te nemen. Dat betekent dus weer teruglopen naar de Peer Gynt Hytta om het water bij de brug over de Bråkdalsbekken over te steken. Gelukkig is dat absoluut geen straf, want het is prachtig om hier te lopen.
Terug via de andere route
Eenmaal terug bij de Peer Gynt Hytta steek ik het water weer over om via een andere route dan de heenweg terug te lopen naar de parkeerplaats. Ook hier staat alles weer goed aangegeven. De terugweg begint met een lichte stijging, maar nergens wordt het echt moeilijk of zwaar. Ik kijk nog één keer achterom om te genieten van het prachtige uitzicht op Peer Gynt Hytta en wandel dan verder over brede wandelpaden vol stenen. Zo nu en dan is het lastig wandelen, omdat er een riviertje stroomt over het wandelpad en de zompige veenlandschappen aan weerszijden van het pad ervoor zorgen dat je dit ook niet goed kunt ontwijken. Gegarandeerd vieze schoenen dus! Niet veel later moet ik een klein riviertje oversteken, maar gelukkig is deze oversteek wel te doen. Omdat ik geen nat pak wil halen, net voor een urenlange autorit, doe ik voorzichtig aan. Gelukkig haal ik droog de overkant.
Terug naar het startpunt
Na de oversteek zie ik een bordje waarop staat dat ik kan kiezen voor een korte of lange route. Helaas heb ik er geen tijd voor, anders had ik zeker gekozen voor de route van 5,5 kilometer om de berg heen. Voor mij wordt het echter de korte route van iets meer dan 2 kilometer. Eerst volgt er een klim van een kleine honderd meter waarna ik weer bij een klein meertje terechtkom. Niet lang daarna heb ik een prachtig uitzicht over het meer Høvringsvatne waar ik deze schitterende hike begonnen ben. We zijn ondertussen een paar uur verder en de hele omgeving baadt nu in het heerlijke zonlicht. Na 2,5 uur wandelen stap ik voldaan weer langs de Fjellstue. Wat een waanzinnig mooie wandeling was het naar de Peer Gynt Hytta. Ik heb echt onwijs genoten! Een prachtige afsluiter van onze reis door Noorwegen.
Fijne feiten om te weten…
Wanneer: juli 2024
Kilometers: 11 kilometer
Hoogtemeters: 221 meter (zonder afslagje naar mislukte oversteek slechts 160 meter)
Hoogste punt: 1334 meter
Tijdsduur: 2,5 – 3 uur
Wil je ook deze prachtige route wandelen? Bekijk en download de wandeling dan hier. Veel wandelplezier gewenst!
Geen reacties